door Frits Luteijn

DEZ uit Culemborg, dat aan het einde van het seizoen ermee stopt, was voor het laatst op volle oorlogsterkte en slaagde er met een 9-11 overwinning in de Schiedammers van een vroegtijdig kampioenschap af te houden. Nog steeds heeft Schiedam een punt voorsprong op Huissen. Maar in de laatste ronde tijdens de uitwedstrijd tegen degradatiekandidaat Frieslân op 2 april zal het kampioenschap met een gewonnen wedstrijd alsnog behaald moeten worden.

Iedereen was er. De burgemeester en de pers meldden zich rond vier uur in de speelzaal om het schijnbaar onvermijdelijke kampioenschap te komen gadeslaan. Het was in tijden niet meer zo druk geweest in de speelzaal. Allemaal konden ze een uurtje later onverrichter zake weer naar huis. De in de ochtend voor de wedstrijd gemaakte kampioensfoto kon zo de prullenbak in. De spelers reageerden tamelijk laconiek. Met één punt in plaats van drie punten voorsprong op nummer twee is het prettig als de laatste wedstrijd niet helemaal om de keizer zijn baard gaat. Er moet nog eventjes serieus aan het werk gegaan worden en dan komt het vanzelf in orde.

Aan twee borden ging Culemborg er zaterdag doorheen. Emre Hageman verloor op klaarlichte dag de cruciale centrumschijf in een Roozenburgstelling. Dat komt in de praktijk weinig voor. Het probleem tekende zich evenwel al af na een tiental zetten. Met een stuk minder was het aldra hopeloos. De stand is eerder op het bord geweest in een partij van Jitse Slump. Deze wist wel de juiste verdediging te vinden. Casper Remeijer moest vandaag tegen grootmeester Pim Meurs. Hij kwam in het late middenspel in een Woldouby-achtige positie terecht. Dat vereist haarscherp rekenen. Het is vrijwel altijd remise. Echter vrijwel altijd zijn er ingewikkelde offermanoeuvres nodig om het zover te brengen. Hij ging ditmaal in tijdnood tamelijk roemloos ten onder. Je kunt zulke gecompliceerde posities nu eenmaal niet in de 'reserveminuut' spelen tegen een grootmeester.

Rob Clerc voor Schiedam wist na een zeer voordelig middenspel met een verrassende offermanoeuvre groot voordeel op het bord te krijgen. Zijn tegenstander miste vervolgens de opstelling met de bijnaam 'waterlinie'. Dat zou eenvoudig remise zijn geweest. In de partij kreeg hij nog een herkansing. De computer wist er namelijk nog een typische 'computerremise' uit te slepen. Met een zet, waar een mens simpelweg niet naar kijkt, weet deze dan nog remise te maken. De mens gaat op zulke momenten echter roemloos ten onder. De vraag in de wedstrijd was op dat moment nog wordt het: 9-11, 10-10 of 11-9?

Frits Luteijn zat andermaal goed in de wedstrijd. Tegen jeugdspeler en toptalent Simon Harmsma kwam een korte vleugelopsluiting op het bord. Harmsma had weliswaar het laatste tempo. Maar een bekend lang van te voren berekend positioneel offer dwong deze tot onmiddellijk terugofferen met een schier hopeloze stand als resultaat. In plaats van opgeven wikkelde de jeugdspeler af naar een positie met een schijf minder. Verrassend veel verdediging zat er nog in. De computer wist na afloop overal winsten tevoorschijn te toveren van dertig zetten diep. Deze zijn aan de mens niet besteed. Ook tijdens het iets minder feestelijke etentje wisten de heren grootmeesters niet zo snel een adequate oplossing te vinden. Apetrots wist de jeugdspeler aldus het 11e punt binnen te slepen. Het maakte op dat moment geen verschil meer. Schiedam had alleen iets aan een 11-9 overwinning. Bij alle andere uitslagen was een overwinning (of een gelijkspel) in de laatste ronde nodig.

Foto boven het artikel: de voorafgaand aan de wedstrijd voor zalencentrum De Ark in Schiedam Noord gemaakte kampioensfoto kan de digitale prullenbak in

Foto onder: overzichtsfoto speelzaal