het vergeten begint 

met schouderophalen

relativeren

schaamteloos verdwalen in een verkeerd vergelijk

het vergeten begint

als we de stilte voor lief nemen 

omdat we alleen nog maar luisteren 

naar ons eigen gelijk

de stilte ze verbergt talloze verhalen

neem de tijd om te luisteren

leer haar te verstaan

want wat hoorde jij net 

toen het heel even stil was

wat zag je voor je, waar dacht je toen aan?

hoorde je de ingeslikte tranen

van het kind, nog geen drie jaren oud nog

moederziel alleen stapt hij op de boot

vaart naar Friesland, op weg naar een beter leven

met een koffer vol hoop houdt hij zich groot

hoorde je hoe een moederhart brak

of hoorde je misschien de donderslag bij heldere hemel

als de bommen, die voor Wilton Feyenoord zijn bestemd

landen op een plek waar huizen staan

complete gezinnen uiteengerukt, de verwoesting zichtbaar

het leven wordt nooit meer hetzelfde in de Bosboomlaan

gingen de angstkreten bij jou ook door merg en been?

of luisterde je naar de ingehouden adem 

van de jonge jongens die schuilen 

zie ze daar liggen doodstil

broederlijk, zij aan zij

de beperkte kruipruimte van de familie Prinz

biedt hen voor even de vrijheid

de grootste razzia ooit 

gaat aan hun deur voorbij

hoorde je het bonzen van hun harten? 

ja, de stilte verbergt talloze verhalen 

verhalen om nooit te vergeten

neem de tijd om te luisteren

we zijn het aan elkaar verplicht

luister en deel

deel al die verhalen

doe recht aan onze vrijheid, geef haar een gezicht

voorkom dat dit moment ooit

niets meer is dan slechts een stilte

een korte onderbreking 

van onze dagelijkse praktijk

want het vergeten begint 

met schouderophalen

relativeren

schaamteloos verdwalen in ons eigen gelijk

Yvette Neuschwanger,
Stadsdichter Schiedam

Foto door Jan van der Ploeg
(afbeelding boven is een fragment uit de foto hieronder)