door Louise Melchers

Het is alweer een paar maanden geleden dat ik me liet fotograferen voor het Buurtplaatjesproject van Stedelijk Museum Schiedam en natuurlijk ben ik benieuwd naar het resultaat. 

Ik pak een plaatje uit het bakje dat op tafel staat en zoek op waar dat nu precies in het boek thuishoort. Sticker 155, Diana, hoort thuis op de pagina van mensen die apparaten eerst zelf openschroeven voordat ze ze wegbrengen. Ze schrijft: "Zonde om weg te gooien. Er valt altijd iets te leren als je het openschroeft." Ja, dat vind ik ook. Ik pak het volgende plaatje en zoek de juiste bladzijde op. 

"Ik spaarde vroeger altijd voetbalplaatjes," vertelt een meneer naast me. "Wat ben jij aan het sparen?" Ik vertel hem van de stickeralbums van het Stedelijk Museum Schiedam, waarbij je je buurtgenoten kunt sparen. Hij woont ook in de buurt. Op de tafel staat een bak met nog meer boeken en ik geef hem er een. Even later zitten we gebroederlijk naast elkaar plaatjes in te plakken.

"Dat kan handiger," vertelt hij me als ervaren plaatjesspaarder. Kijk de rode plaatjes, horen op de rode pagina's en de groene op de groene. Als we ze op kleur leggen, gaat het makkelijker." We sorteren de plaatjes en inderdaad, het gaat een stuk makkelijker. Steeds meer mensen kijken met ons mee en we praten ook over de mensen op de foto. Een aantal ervan wordt als buurtgenoot herkend. 

"Heb jij Sander al?" "Nee, jij wel?" "Ja, die woont hier volgens mij niet zover vandaan," vertelt mijn buurman en hij geeft me de sticker. Sommige stickers plakken makkelijker dan andere, dat heeft te maken met de achterkant. Twee stroken zijn makkelijker los te maken dan één. "Ja, ik kan niet te lang doorgaan, hoor," zegt mijn buurman, "ik wil nog even naar de markt."  Maar even later is hij toch weer al neuriënd plaatjes aan het inplakken en ik betrap mezelf daar ook op.

Ik plak een plaatje en lees wat iemand heeft opgeschreven. Als ik het volgende plaatje nog niet heb, is het ook leuk om me voor te stellen wat voor persoon er bij zo'n quote hoort. Soms is dat heel verrassend en kom je erachter dat mensen heel bijzondere hobby's hebben. 

We worden steeds fanatieker. Het wordt tijd voor een lijstje waarop we de ontbrekende nummers kunnen schrijven. "Welke heb jij nog nodig?" De paarse plaatjes zijn schaarser dan de lichtblauwe. Renée en René komen we wel heel erg vaak tegen. 

Het is een gezellige bezigheid. Ik krijg het boek nog niet helemaal vol. "Dan zal ik toch naar de ruilbeurs moeten," verzucht ik. "Maar ja, dat is ook wel weer leuk, want dan zijn er vast ook weer leuke gesprekken." 

Als ik naar huis loop, kom ik nog iemand tegen die in het stickeralbum staat. Ik heb haar sticker al ingeplakt. "Je zit in mijn album, hoor," vertel ik haar. Ze moet lachen. Ik vraag haar of ze alle plaatjes als heeft. "Bijna," zegt ze, "maar plaatje 105 kun je vanaf morgen in het museum krijgen, dat zit niet in een zakje." Gelukkig, denk ik, en vrolijk loop ik naar huis. Het gaat me vast lukken alle plaatjes te verzamelen.