door Frits Luteijn

Wageningen verloor bijvoorbeeld van Witte van Moort. Alleen Huissen blijft onvervaard de ene wedstrijd na de andere winnen. Ditmaal werd voormalig landskampioen Hijken met 15-5 verpletterd. Daardoor blijft de afstand tussen Huissen en Van Stigt Thans Schiedam twee wedstrijdpunten. Kennelijk zullen de Schiedammers in de laatste wedstrijd zelf tegen Huissen orde op zaken moeten stellen om de titel voor het derde jaar op rij te grijpen.

De wedstrijd tegen DIOS werd met wat zorgen tegemoetgezien. Het clublokaal in Eibergen ligt precies op de grens met Duitsland en is meer dan twee uur rijden. Gelukkig deed ditmaal internationaal grootmeester Pim Meurs niet mee bij de achterhoek. Deze hadden hun sterkste spelers aan de staart gezet in de hoop daar goede zaken te kunnen doen, terwijl de anderen het droog moesten zien te houden tegen de andere Schiedamse grootmeesters. Zowel het een als het ander gebeurde niet. Vijfmaal gingen de Schiedammers er doorheen, terwijl DIOS op slechts een enkele winstpartij bleef steken en de zwak geachte staart manhaftig stand wist te houden.

Vadim Virny was het eerste klaar. Hij speelde tegen voormalig topspelers Joost Hooijberg. Een Keller kwam op het bord. Niet het handigste speelgenre als je wanhopig graag remise wil tegen een supergrootmeester. Juist op het moment, dat de partij echt kon beginnen, werd er een verschrikkelijke blunder gemaakt en kon de Eiberger direct de hand geven. Na deze vroeg winstpartij duurde het enige tijd voor er tekening in de strijd kwam. De staart had het als verwacht inderdaad moeilijk. Op de andere borden was er nog geen sprake van duidelijke winststellingen.

Een uurtje later overspeelde Anatoli Gantwarg zijn tegenstander en wikkelde op grappig wijze af naar een volkomen reddeloos eindspel. In het middenspel had deze tegenstander op diverse momenten voldoende verdediging. Hij durfde echter niet. Dat heb je wel vaker als de sterkste zet een ware heksenketel openzet. Je zoekt dan naar een rustiger en veiliger alternatief en wordt daarna vanzelf opgebracht. Een speler als Gantwarg sterft op zulke momenten duizend doden, maar vergeet dat zijn tegenstander wat moeite heeft met het doorrekenen van alle tactische verwikkelingen.

Een opmerkelijke partij kwam op het bord bij Ron Heusdens. Er werd afgewikkeld naar randschijvenspel. Op het hoogtepunt van de strijd leek het net alsof de Schiedammer geen enkele behoorlijke zet meer had. Hij had er evenwel nog eentje, waarbij het leek dat zijn tegenstander moeiteloos schijfwinst kon pakken. Hij moest daartoe wel alle verwikkelingen goed doorrekenen. Compleet verrast op een moment na uren spelen, dat hij reeds de hand voor een remise verwachtte, moest deze opeens voluit aan de bak om de beste verdediging eruit te slepen. Hij wikkelde af naar een slechte positie, waarin hooguit remise mogelijk was. Ron nam later een dam en wist deze verrassend op het bord te houden door zomaar drie stukken te offeren en het resterende afspel te winnen. De rest van de zaal zat evenals zijn tegenstander enigszins verbaasd naar deze uitkomst te kijken. Zoveel stukken geven voor een dam en winnen komt zeer weinig voor. Het is wel erg origineel...

Thomy Mbongo leek vrijwel het hele begin van de partij een kansrijke omsingeling te hebben. Echter later ontstond een positie, waarin hij ternauwernood de stand overeind leek te kunnen houden. Zijn tegenstander koerste af op een schijnbaar kansrijke tactische afwikkeling, terwijl gewoon geduldig afwachten beter was geweest. Halverwege de afwikkeling bleek Thomy een onaangename verrassing achter de hand te hebben en sloeg met een meerslagfinesse dwars door de stelling van zijn tegenstander heen. Toeschouwer Anatoli Gantwarg reageerde afkeurend: 'Natuurlijk zit er iets in als alles los staat. Hoe kun je dat nu doen?'.

De vijfde winnaar van de dag was Arjan van Leeuwen. Er kwam een onregelmatige klassieke positie op het bord. Daarin zitten bepaalde kenmerkende combinaties. Zijn tegenstander probeerde het centrum te sluiten en werd het slachtoffer van schijfoffer gevolgd door achterloop en had geen keus anders, dan zijn tegenstander naar dam te laten gaan. Dit eindspel werd door Arjan routineus binnengehaald voor het elfde en twaalfde punt. Daarna was het wachten of Rob Clerc en Casper Remeijer een slecht eindspel wel of niet zouden weten te redden. Inderdaad kwam aldus na een half uurtje ploeteren het 13e en 14e punt ook nog binnen.

Foto: overzicht speelzaal met Ron Heusdens in kenmerkende houding in het midden