Een mix van jong en oud was afgelopen 6 oktober getuige van een fantastisch optreden van The Doors in Concert in het Wennekerpand in Schiedam. Wat velen echter niet wisten is dat de zanger een soort van thuiswedstrijd speelde. Dat was namelijk niemand minder dan Schiedammer Danny van Veldhuizen (43). Hij voetbalt al sinds zijn 11e levensjaar bij Excelsior’20 en woont ook gewoon in Schiedam. Is het dan maar een lokaal bandje? Nee, zeker niet. Hun Ray Manzarek (Willem Vonhof) woont in Amersfoort, hun Robby Krieger (gitarist Sander Compeer) in Tilburg en hun John Densmore (drummer Daan van de Ven) komt uit Utrecht.

Bovendien verzorgen ze optredens tot ver buiten onze stads-, ja zelfs landsgrenzen. Sterker nog, het optreden in het Wennekerpand was pas hun tweede optreden in Schiedam. Reden temeer voor een nadere kennismaking met deze Schiedamse Jim Morrison. We hebben afgesproken bij Lucas Drinkwinkel, waarvan zijn oud-teamgenoot Luuk Elderkamp mede-eigenaar is.

Danny, waarom the Doors?

Opvoeding, mijn ouders luisterden veel muziek en ik luisterde mee. En op een gegeven moment pakte ik de dubbel LP “The very best of” en bij de eerste klanken van “Break on Through” was ik verkocht. Ik begon rond mijn 12e/13e al samen met een vriend muziek te maken. Hij op key-board en ik op gitaar. En op mijn 14e speelden we al voor de Schiedamse Popprijs op het podium van de Quibus, tegenwoordig 'podiumcafé De Graauwe Hengst' genaamd. En op het oude HEMA-plein (het tegenwoordige Land van Belofte, red.) speelden we in 1996 op de Brandersfeesten. We noemden ons eerst “The Hitchhikers” en speelden covers van meerdere bands, met natuurlijk wel een groot aandeel voor The Doors. We traden toen ook met enige regelmaat op. Door omstandigheden heeft het daarna een tijd stilgelegen en toen ik eind twintig was kwam ik mijn oude vriend weer tegen en hebben we het weer opgepakt, eerst weer als The Hitchhikers. En vanaf 2010 als “The Doors in concert”. Met die naam wilde we vooral de geweldige live-optredens van The Doors eren.

En de samenstelling van de band, altijd hetzelfde geweest?

Haha, nee. De ego’s van muzikanten staan dat niet toe. We hebben verschillende samenstellingen gekend. In 2011 kwam ik in contact met Willem (nu 33), via Hyves (Facebook avant la lettre, red.) toen nog. Daarbij hebben we steeds wisselende muzikanten erbij gehad maar vanaf 2019 is Daan (29) erbij gekomen en tijdens de coronaperiode (2021) is Sander (27) erbij gekomen. Sinds die tijd is het stabiel. Wel is het zo dat Willem en ik alle apparatuur (instrumenten, versterkers e.d.) hebben gekocht om zo de originele sound te kunnen waarborgen, mocht iemand toch een ander pad kiezen.

Als ik zo naar het schema van jullie optredens kijk dan ziet dat er best druk uit. Doen jullie er nog iets naast?

Jazeker, we kunnen er niet van leven en dat is ook niet de intentie. We willen hooguit zo’n 40 à 50 optredens per jaar verzorgen. Zelf ben ik spinning- en sportinstructeur en personal trainer. Wel doe ik dat op dit moment 1 à 2 dagen per week. Willem zit in de multimedia en kan daar on tour ook nog wel wat voor doen en Daan en Sander (wiens haar trouwens altijd zo zit) geven ook nog muzieklessen en spelen in andere bands maar dat is prima te combineren. We willen vooral de muziek van The Doors in ere houden en met veel plezier spelen.

Ik heb de band al een paar keer zien spelen in de Kroepoekfabriek, dit jaar was er een theatertour waardoor het publiek zittend kon genieten van het optreden. Dat was anders maar wat daarbij eigenlijk nog meer opviel was hoe goed hun show, hun optreden eigenlijk is. Op de achtergrond archiefbeelden van The Doors geprojecteerd gecombineerd met sfeerbeelden. Alhoewel het niet meeviel stil te blijven zitten (een aantal mensen hield het niet meer en ging aan de zijkanten staan dansen) kwam het nu wel echt binnen bij het publiek, een verrassende mix van jong en oud.

Als ik zo naar jullie kijk, en vooral naar jou dan is het best een fysieke inspanning die je levert?

Ja, we proberen het publiek veel te geven en daar hoort deze show bij. Maar ik ben fit dus het is prima om dit zo te doen.

Je vriend en teamgenoot bij Excelsior ’20 Adam Woutersen vond het nodig recht voor je op de tweede rij te gaan zitten. Leverde dat iets van zenuwen op?

Nou, ik moet zeggen dat ik een groot deel van de aanwezigen in de zaal wel kende dus ik was van tevoren toch wel iets meer gespannen dan normaal. En als hij dan de eerste is die je ziet als je start met de show dan is dat nog wel een beetje extra. Maar het is goed gekomen. Leuk hoor optreden in Schiedam. Ik ben geboren in Rotterdam, daarna verhuisd naar Schiedam, toen weer even Rotterdam maar nu weer terug en ik zie de positieve ontwikkeling die Schiedam doormaakt dus ik blijf voorlopig hier.

Je voetbalcarrière duurt ook nog steeds voort?

Nou, carrière.. Ik speel nu in het 5e. Ik heb wel de opmars van Excelsior’20 meegemaakt van de derde naar de hoofdklasse (o.a. onder Oscar Biesheuvel en Paul de Roos). Maar daarin was ik wel een beetje Jim Morrison met soms geweldige optredens maar ook vaak dat ik op het veld rondliep en me afvroeg waarom ik nog niet gewisseld was. De Hoofdklasse zelf heb ik niet meer meegemaakt. En op dit moment is het zo druk met optredens dat ik dit seizoen nog maar één wedstrijd heb gespeeld.

Zou je liever Messi of Bruce Springsteen zijn?

Nou, geen van beiden eigenlijk. En dat heeft meer te maken met dat ik niet heel erg beroemd zou willen zijn. Voortdurend in de spotlights staan lijkt me vreselijk. Ik ben blij met wie ik ben en wat ik nu doe.

Komend jaar ziet het er voor jou qua voetbal trouwens niet veelbelovend uit. Jullie gaan weer veel toeren. Portugal, Spanje...

Klopt, we hebben al heel wat landen afgestreept de afgelopen jaren o.a. Wales, Engeland, België, Zwitserland en veel in Duitsland. Spanje wordt dit jaar de eerste keer met ook twee optredens op de Canarische Eilanden. We zijn aangesloten bij een managementbureau dat al onze optredens regelt. Waarbij we bij vliegreizen overigens niet onze originele apparatuur mee gaan nemen. Dat hebben we een keer gedaan en toen moest Willem zijn Gibson-orgel ter plekke weer aan elkaar solderen. Het is allemaal vrij kwetsbaar dus zo’n vliegtrip is dan wel een uitdaging. Overigens gaan Albert (75), onze geluidsman, en zijn vrouw Corina, die de merchandise doet, ook mee naar elk optreden.

Wat is tot nu toe jullie mooiste optreden geweest?

Poeh, dat weet ik eigenlijk niet zo. Indrukwekkend was wel een optreden in Portugal voor 8.000 man publiek waarbij na ons The Waterboys optraden. Overigens maar heel kort even de zanger, Mike Scott, gesproken. Verder spelen we altijd graag in the Blues Garage in Hannover. De eigenaar is een fantastische vent die steeds de moeite neemt zijn podium nog leuker te maken.

Je favoriete Doors-nummer?

Weer een lastige. Afhankelijk van mijn stemming eigenlijk. Ik ben op zich altijd vrolijk en optimistisch maar toch kan ik me soms heerlijk onderdompelen in het neerslachtige, psychedelische “The End”, waarbij een voormalige vriendin trouwens de zaal uitvluchtte als we dat gingen spelen, maar soms is het bijvoorbeeld “Roadhouse Blues”. Ik heb niet een uitgesproken favoriet.

Père-Lachaise of de Beukenhof?

Haha, die keuze wil ik nog lang uitstellen. Ik ben er vier keer geweest, in Parijs. Ook in 2011 toen het 40 jaar geleden was dat hij overleed. Indrukwekkend, toeristen van over de hele wereld, huilend bij zijn graf (Jim Morrison ligt begraven op de begraafplaats 'Père-Lachaise', red.). En op zondag naar Bataclan met een herdenkingsoptreden van o.a. Ray Manzarek en Robby Krieger. Overigens zijn we in 2014 ook in Amerika geweest en zijn we naar Los Angeles geweest. We hebben het Alta Cienega Motel gezien waar Jim Morrison een piepklein kamertje had waar hij woonde. Bizar om te zien dat zijn wereld zich daar in een straal van 300 meter afspeelde met de Whiskey A Go Go bar, wat restaurants en wat striptenten om zich heen.

Je bent de 27 al ruim gepasseerd. Je hanteert een andere levensstijl dan Jim?

Ach, ik lust een drankje, maar wat betreft verboden middelen ben ik eigenlijk een braverik. Ik heb wel eens wat geprobeerd, maar ik houd het toch gewoon liever bij een biertje of mijn Jim Bean Honey met heet water en gember. Het drankje dat in die mooie mok zit die tijdens het optreden altijd ergens op het podium staat. Dat geeft net dat kleine beetje extra rust. En dat hoop ik nog vele jaren zo vol te houden.

Wie ze nog wil zien, vandaag,donderdag 31-10 treden ze op in de grote zaal van Stadstheater Zoetermeer. Daarna is het wat verder reizen. Zie hun agenda: The Doors tribute band - The Doors in Concert.

Tekst en foto's
Rob Luchies