Bram Uil werd in de jaren kort na de oorlog in Rotterdam Zuid geboren. Sinds 1964 duikt zijn naam op in Schiedam, waar hij zijn sporen heeft nagelaten. Zo was hij een van de oprichters van de Quibus. Dit legendarische podiumcafé aan de Lange Haven leeft nog voort als Café de Graauwe Hengst. 

Als muziekjournalist werkte hij onder meer voor Hitweek en de Lex Hardingshow. 

Enkele jaren geleden nog, tijdens de coronacrisis in 2020, was hij één van de vijftig kunstenaars in Schiedam van wie het Stedelijk Museum Schiedam in het project 'Troostkunst' een werk verveelvuldigde en gratis onder de Schiedammers verspreidde. Het werk van Bram, 'Knuffel', was achter het raam van menig Schiedams huis te bewonderen. Ooit had hij nog gesolliciteerd naar de functie van directeur van het Stedelijk Museum Schiedam, om in de voetsporen te treden van Hans Paalman die van 1963 tot 1990 directeur van het museum was. Bram verwachtte geen kans te maken met zijn sollicitatie, maar solliciteerde wél, alleen al omdat het museum verplicht was een reactie op diens sollicitatie te geven, zo is in een krantenartikel te lezen.

Bram was - naast het ontstaan van de Quibus - onder veel meer ook betrokken bij een ander bolwerk van nieuwe geesten, de Goudsbloem. Heel veel wapenfeiten van Bram uit de jaren 1972-1982 zijn te lezen in het door hem geschreven en in 2003 door Musis uitgegeven boek 'Niet van horen zeggen'.  Hier kun je een reportage zien uit 2003 door Jan Willem de Boer over o.a. Bram Uil en Martin Green. 

Bram Uil is vandaag in zijn woonplaats Schiedam overleden. 

Foto's: op 26 februari 2017 schreven wij bij deze foto's: "Kunstenaar Bram Uil om vier uur zaterdagmiddag in het Stedelijk Museum Schiedam bij de opening van Eye Attack (foto links) en daarna om zes uur in het voormalige Hotel de Kroon bij de opening van Poligious Issues." In de kunst telt elk detail, dus ook de sjaal, zo zei Bram ons toen (foto's door Jan Schrijver (c) De Schiedammer Online)