Na Bowie, nu Marlene Dietrich. Hoe past zij in jouw oeuvre?
'Ik denk dat alles wat ik maak met elkaar verbonden is. Bowie was erg geïnspireerd door Marlene, haar glamour en haar iconische kracht. Beiden zijn ook verbonden met de stad Berlijn en zijn legendes die vol van mysterie zitten, inspireren en een groot oeuvre achter hebben gelaten waarin je je eigen interpretatie kwijt kunt.'

Marlene is een icoon, iedereen kent haar en haar unieke stijl. Hoe maak je je haar personage eigen?
'Voor ons was het zeer belangrijk dat ik haar niet zou gaan imiteren. Ik vind een interpretatie veel meer zeggen als je de maker, de acteur, ook op het podium ziet. Wat doet zij met mij, wat verbind mij met haar. We hebben echt diep gegraven in de archieven, haar dagboeken gelezen, om ook haar eigen persoonlijkheid te kunnen laten zien. Haar strijd en haar zwakheden. En om haar beslissingen, zoals de keuze om zich opsluiten in haar Parijse appartement, te begrijpen.'

Voor deze voorstelling werk je samen met topauteur Connie Palmen en Ian Griffiths, artdirector van modemerk Max Mara. Wat bekent hun artistieke bijdrage voor jouw voorstelling?
'Ik ben zeer trots op het gehele artistieke team. Echt mensen van internationale klasse. Connie Palmen heeft deze prachtige monologen voor de voorstelling geschreven om Marlene een innerlijke stem te geven. Ze zijn echt prachtig en zeer ontroerend. Ian Griffiths van het wereldberoemde modehuis Max Mara heeft speciaal alle kostuums ontworpen. Hij was altijd al geïnspireerd door Marlene, dus hij kende haar kleding door en door en heeft een compleet eigen ontwerp kunnen maken.'

Marlene was een invloedrijke figuur en leefde op een vooruitstrevende manier. Hoe zie je jouw voorstelling in het kader van het bredere gesprek over thema's zoals gender, identiteit en maatschappelijke veranderingen?
'Marlene was een voorvechter van vele vrijheden. Zij had relaties met zowel mannen als vrouwen. Zij was tegen labels. Ze kleedde zich vaak in mannenpakken en had lef. Lef ook om tegen nazi Duitsland te zijn en voor de geallieerden te zingen en ze te steunen. Zich uit te spreken over wat volgens haar goed en fout was. En ze was haar eigen baas in een tijd dat dat voor vrouwen nog lang niet vanzelfsprekend was. Daarom inspireert Marlene nog steeds.'

Je bent een veelzijdig artiest, speelt over de hele wereld in uiteenlopende rollen. Hoe kan het publiek jouw stijl herkennen?
'Ik denk dat in alle glamour en gekheid die ik uitstraal, ik altijd op zoek ben naar authenticiteit. Muziek is ook een rode draad. Alles wat ik maak, daarin is muziek de hoofdmoot. Ik ben een entertainer, een verhalenverteller. En ik hou van de dynamiek van een traan en een lach. Dat zit in al mijn voorstellingen.'

Wat kan het publiek verwachten van de voorstelling?
'De voorstelling bestaat uit twee delen: een theaterstuk waarin we een kijkje in haar ziel nemen en haar laatste jaren in haar Parijse appartement. Ze begint haar leven weer te herleven. Het publiek wordt meegenomen op een fascineren reis. En in het tweede deel geeft zij dat ultiem sublieme concert, met al haar prachtige songs en chansons. In Berlijn waar de voorstelling nu al enkele maanden met groot succes staat, is het publiek ontroerd, lacht, leeft mee. Het is echt een voorstelling die je beweegt en niet loslaat, zoals goed theater zou moeten zijn.'

Marlene Dietrich. De vrouw over wie wijlen Godfried Bomans (in 1963 tijdens de door Karin Kraaykamp en Willem Duys - ook eindredacteur van tijdschrift de Schiedamse Gemeenschap - gepresenteerde uitreiking van de Edisons op het Grand Gala du Disque) de historische en hilarische opmerking maakte: "Had mijn vrouw maar één zo'n been." Kom naar Theater aan de Schie en vergelijk zelf.

Sven Ratzke is tijdens deze voorstelling aangekleed door meestercouturiers Viktor & Rolf.

Sven Ratzke
Marlene
Website: www.sven-ratzke.com

Datum: woensdag 20 maart
Aanvang: 20.15 uur
Toegang: EUR 34,50

Theater aan de Schie
Stadserf 1
3112 DZ Schiedam

Telefoon: 010-2 467 467
E-mail: kassa@theateraandeschie.nl
Website: www.theateraandeschie.nl

Fotografie
Boven: Brigitte Dummer
Onder; Elek Bruessing