De macula genoten; de ogen straalden. Het slakkenhuis gestreeld; de oren sidderden. De ziel geraakt. Dit zijn de zinderende gevoelens die beklijven na het beleven van de jongste dansvoorstelling Particles of God van Isabelle Beernaert. Opnieuw is de Vlaamse renaissancevrouw - want gedegen thuis in ballet/choreografie en een schilderachtig palet aan dans en muziek - erin geslaagd een magistraal en sprookjesachtig totaalbeeld met filosofische grondslag op de planken te toveren.
Particles of God opent niet alleen met de ontstaansgeschiedenis van de aarde maar bovenal die van de mens. De oerknal, het begin van alle leven op aarde inclusief dat van de aarde zelf, wordt naast dans met zwevende en soms minimalistische klanken en centraal gouden licht verbeeld. Publiek en dansers, aanvankelijk gescheiden door diffuus doek, waardoor een afstand wordt gecreëerd, die echter snel weer verdwijnt.
Er zijn voorbijgaande wolken waar zowel vóór als óp wordt gedanst. Het geheel een hemelse ervaring die vervoering oproept bij de toeschouwer. De kleding wijd en soepel vallend als synoniem voor wervelingen van water en wind krijgen, vanwege het verder minimalistisch wit decor, alle ruimte om te schitteren. Aangestuurd door de soepele bewegingen van dansers en danseressen. Het voetlicht zorgt daarbij voor schaduwen op de achterwand die ogen als demonen. Soms niet groter dan de dansende mens, dan weer immens als zwarte dreigende wolken boven een probleemloos bedoeld bestaan. Immers: waar mensen zijn, daar zijn demonen en zwarte kanten. Gelijk licht haar duistere evenknie in schaduw kent.
Centraal in Particles of God staat de onuitgesproken vraag of wij mensen één zijn of slechts een illusie van afzondering en individualisme. Dit alles mag zwaar klinken en ogenschijnlijk slechts de ware kunstliefhebber of danskenner inspireren een ticket te kopen; niets minder is waar. De productie is voor iedereen een waar genot in beeld en geluid. Dans is, net als een poëtisch gedicht, voor alle uitleg vatbaar. Geen opgedane impressie is fout.
Naast muziek van gekende componisten als Giovanni Battista Pergolesi (Stabat Mater), Philip Glass (Einstein on the Beach) en Johann Sebastian Bach (Sarabande) kuiert dirigent, componist en meesterviolist Peter Bogaert, die als een “verwaten heer” ogenschijnlijk autonoom en onaangedaan maar gevoelvol de viool beroerend, tussen de dansers door. De muziek soms ijl, dan weer meeslepend of romantisch en altijd met een diepliggende ondertoon.
We bezochten op 30 september 2023 Particles of God in Theater de Maagd in Bergen op Zoom. Een fraai onderkomen met klassieke elementen van Italiaanse komaf. Na afloop zei iemand tegen niemand in het bijzonder: ‘Dit was heel mooi. Ik kreeg het warm en koud tegelijk en heb een paar traantjes geplengd. Producties van Isabelle Beernaert zijn altijd weer thuiskomen, maar immer in een andere omgeving. En geloof me als ik zeg: ‘Het valt niet mee om relaxt achterovergeleund op het puntje van je stoel te zitten,’ maar Isabelle Beernaert is het weer gelukt.’
En die deeltjes van God? Die deeltjes, dat zijn wij. De mens als molecuul die, als het juiste andere molecuul zich aandient, een verbinding aangaat voor onbepaalde tijd en in zekere harmonie. De melodie van die harmonie wisselt gelijk de muziek die omlijst en begeleidt, ondersteunt en soms een beetje wrikt en piept als een zware deur, maar die met een drupje olie weer onhoorbaar en vlekkeloos dicht gaat of juist open.
De toeschouwer zweeft vijfenzeventig minuten in een warm droog bad vol gedachten ergens tussen hemel en aarde. En dat is nu juist wat Isabelle Beernaert beoogt en kenmerkt. Om er na afloop voorzichtig weer op terug te keren; deze wereld. Dat, althans is de heersende gedachte.
Theater aan de Schie
Stadserf 1
3112 DZ Schiedam
Telefoon: 010-246 25 55
E-mail: info@theateraandeschie.nl
Website: www.theateraandeschie.nl
Isabelle Beernaert
Particles of God (dans)
Datum: zondag 3 maart 2024
Aanvang: 15.00 uur
Inleiding: 14.00 uur
Entree: €34,50
Tekst
Peter Joore
Fotografie
Kim Vos | Fabrice Hauwel | Lieve Blancquart