DAMMEN - Damvereniging van Stigt Thans had geen beste start van de competitie. Alle teams verloren hun eerste wedstrijd. De relatief kleine nederlaag van het tweede en derde was verwacht. Echter de nederlaag van het eerste, de regerend landskampioen, uit tegen Witte van Moort kwam als een complete verrassing.
door Frits Luteijn
Enig gejuich zal er wel geklonken hebben bij de concurrentie. Eindelijk weer eens een spannende competitie. Een eindspel met vier punten voor op de concurrentie, zoals in de twee vorige competities, zit er nu niet meer in.
Witte van Moort geldt niet als een kampioenskandidaat, maar wel als gevaarlijk outsider. Al jaren pakken ze een of meer punten van kanshebbers en hebben daardoor relatief grote invloed op het verloop van de competitie. In de voorgaande jaren namen de Schiedammers deze horde meestal moeiteloos. Dit jaar was het mis. Het is een verre uitwedstrijd. Diverse spelers moeten van ver komen. Aligna, Mbongo en Niami zaten om een uur 's nachts in de TGV uit Frankrijk.
Normaliter is het overwicht dermate groot, dat dit soort bezwaren overkomen worden. Ditmaal werd Rob Clerc echter het slachtoffer van een verraderlijke forcing tegen Jitse Slump en moest zijn eerste nederlaag in twintig jaar voor de club incasseren. Zijn vorige nederlaag was tegen Anatoli Gantwarg in de vorige eeuw toen deze nog voor Witte van Moort speelde.
De nederlaag van de teamleider had onmiddellijk een nogal ontregelend effect op de andere borden. Belangrijk in de laatste fase van de wedstrijd is de stand. Moeten de spelers, die nog bezig zijn risico's nemen of juist niet. Op het moment, dat er nog twee partijen bezig waren, kwam de onjuist gebleken boodschap, dat de partij van Gantwarg remise zou lopen. Dat bleek onjuist, maar het inspireerde de laatste speler, Frits Luteijn, tot een ultieme winstpoging, die helaas in een prachtig verliezende combinatie eindigde met een 11-9 uitslag in de wedstrijd tot gevolg.
Foto: speelzaal met Anton van Berkel op de voorgrond