door Jan Schrijver

Gedurende de film worstelt Lisette (40), gespeeld door Kiki van Aubel,  met een overweldigende situatie. Ze is nog steeds bezig met het verwerken van de dood van haar moeder en heeft de zorg voor haar vader, Fóns (70), die weduwnaar is en fysiek en mentaal achteruitgaat, terwijl ze die zorg helemaal niet wil.

Hoe is Schiedammer Kees Elbersen in deze productie, een afstudeerproject van een student aan de kunstacademie van Breda, Thijs Breukers, terechtgekomen? Kees Elbersen (68), opgeleid aan de pedagogische academie en werkzaam geweest als leraar aan het Pro Nova College, heeft ervaring met toneelspelen in het amateurgezelschap UD en in producties als 39 steps (Hitchcock), Pulp Fiction, “Badman”, Once upon a time in the West. "Ik heb samen met 7 andere kandidaten voor deze rol auditie gedaan in Roermond en de keuze is toen op mij gevallen. De opnames duurden vier dagen en waren ook in Roermond. Wat ik erg leuk vond, was dat het productieteam van regisseur Thijs uit zestien van zijn klasgenoten bestond. Mooi om het maakproces van zo'n film mee te maken. De opnames vonden onder meer plaats in het huis waar de oma van Thijs heeft gewoond. Zijn oma werd dement en de ouders van Thijs kwamen in de positie van mantelzorgers. Dat heeft Thijs aan het denken gezet over hoe dat zou gaan als het één van zijn ouders zou zijn die dement wordt en als hij zelf in de rol van mantelzorger komt. Kiki van Aubel is een professionele actrice, ik speel de rol - dat zal geen verrassing zijn - van de dementerende vader."

In de film wordt gesproken in Limburgs dialect. Hoe moeilijk was dat voor een Schiedammer? "Sinds 1977 woon ik in Schiedam, daarvoor in Limburg. Ik ben geboren in Maastricht, heb daar 5 jaar gewoond, daarna 2 jaar in Den Haag, en vervolgens van mijn zevende tot mijn 23ste in het Limburgse kasteeldorp Arcen. Die zachte g is er nooit helemaal uitgegaan bij me en als ik wel eens met vrienden van vroeger uit Limburg afspreek, wordt er nog steeds dialect gesproken en dat pak ik dan toch weer gemakkelijk op. In totaal spelen er zeven mensen mee in de film, allen met hun wortels in Limburg. Ze vroegen wel aan me 'wat is dat nou precies voor Limburgs dialect dat jij spreekt?', maar niemand stelde ter discussie dat het inderdaad een Limburgs dialect was. Nu worden er in die provicie heel wat verschillende dialecten gesproken natuurlijk."

De film zou eigenlijk tijdens het Suikerzoet Filmfestival 2021 vertoond worden, maar dat ging door coronamaatregelen niet door. Het is voor de eerste maal dat de film boven de grote rivieren te zien is. De film werd één keer vertoond in het Chassé Theater in Breda en was eenmaal te zien op het Limburgs Filmfestival 2022 in Venlo. 

Kees kijkt met genoegen uit naar de vertoning van de film vanavond in Wenneker Cinema, zaal 2, aanvang 19.15 uur. Hij kijkt ook met plezier terug op de opnames, zozeer dat hij inmiddels opnieuw auditie heeft gedaan voor een landelijke speelfilm. "Ik pas niet goed genoeg in het gangsterachtige type dat ze zochten", zegt Kees met een grijns op het gezicht. 

Kees Elbersen woont in Schiedam met partner Suzette Ronteltap en heeft twee kinderen Merel (34) en Thomas (31) en twee kleinzonen Joep (5) en Sam (1). 

Met drie vrienden heeft Kees een eigen toneelclubje opgericht - Voetstuk - met als regisseur Ger Stienstra. "We zijn nu bezig met een stuk dat we ‘Punani’ noemen. Dat stuk zal in het voorjaar te zien zijn in het theater van het Pro Nova College in Schiedam", zo laat Kees weten.

Lees ook ons artikel:
Suikerzoet opent in Theater aan de Schie met prijsuitreiking, film en feest; de eerste films in het 4-daagse festival starten vanavond in Wennekerpand

Foto: Kees Elbersen (foto door Suzette Ronteltap)