door Jan Schrijver

Albert Kokosky Deforchaux runt al vele jaren een kleinschalige Indische toko aan de Mathenesserdijk 412 in Rotterdam. De toko is met name gericht op afhalen, maar wil je er ter plekke eten dan kan dat. Er staat een wat je kunt noemen stamtafel. Gouden regel in de toko: op is op. 

Als wij om iets over twaalven op vrijdagmiddag bij Albert aankloppen - de deur staat open, maar met een bord erop dat hij gesloten is en om vijf uur opengaat - is hij net bezig met het snijden van rode uien. Alles wordt op de dag vers gemaakt en is vanaf 17.00 uur te koop, een menu met een beperkt aantal gerechten, waarvan enkele die dagelijks op de kaart staan. Er zijn drie portiegrootten: klein, middel en groot. De desbetreffende bakjes met de prijs erin geschreven zijn ter verduidelijking te zien bij de toonbank. Ap houdt het graag simpel. 

Simpel is ook hoe hij gaat beginnen in Schiedam: 'bij Sonja' op de Hoogstraat 155. Hij gaat er op zondagen één gerecht aanbieden: een 'broodje frikadel pan'. Daarvoor wordt gemengd gehakt gebruikt (runder- en varkensgehakt). Het is een traditioneel gerecht in de Indische keuken en staat mijlenver verwijderd van het 'broodje fikandel' uit de snackbars en sportkantines in ons land, zonder daarmee iets te willen afdoen aan het Nederlandse broodje frikandel. Albert gaat morgen 'bij Sonja' om 13.30 uur open. Tot hoe laat? "Tot half zes, ja, of totdat het op is", zegt Albert. 

Ongeveer twee jaar geleden is geboren Limburger Albert verhuisd van Rotterdam naar Schiedam. "Ik woonde in een appartement in Rotterdam. Ik ben enkele jaren geleden getrouwd en wij wilden een groter huis. We zijn om ons heen gaan kijken en kwamen erachter dat voor het iets grotere huis dat wij zochten we in Rotterdam algauw een ton meer kwijt zouden zijn. Bovendien is het centrum van Schiedam heel erg leuk. We wonen nu erg naar ons zin, op loopafstand van de Hoogstraat", zegt de nu 61-jarige Albert of Ap Kokosky Deforchaux.

We maken enkele foto's van Albert in zijn toko in Rotterdam. "Ik ga niet in een pannetje staan roeren nu; dat willen alle fotografen, nou echt niet." Zelf stelt hij een foto bijzonder op prijs bij zijn kast met de attributen waarin in verschillende wereldkeukens eten wordt vervoerd, de zogenoemde rantangs (zie foto boven). Hieronder de foto van Albert in zijn keuken, die - vinden wij - voor het complete beeld ook niet mag ontbreken.