INGEZONDEN

"Tijdens de laatste raadsvergadering voor het zomerreces in 2021 diende Sandra Mantingh namens GroenLinks en gesteund door PS, PvdA en D66 een motie in, die het college opdroeg de Verklaring van Dordrecht te ondertekenen. De verklaring bevat 10 punten, waarmee de ondertekenaar aangeeft een goed werkgever te willen zijn voor transgender werknemers. De motie werd aangenomen. Wat er allemaal achter de weigering zit om de aangenomen motie uit te voeren? Bakker en Van Dijk spreken onder meer van "treurige politieke steekspelletjes, persoonlijke wraakacties, een griffier die even vergeet voor wie hij werkt en een burgemeester die geen tegenspraak duldt. Schiedamse politiek op z’n lelijkst."

Tot onze verbazing liet het college in januari weten de motie naast zich neer te leggen, omdat er aan een aantal punten uit de verklaring niet voldaan zou kunnen worden. Er werd met een hoop woorden aangegeven dat het college wel de doelstelling van de motie omarmt, en er waren nog meer woorden nodig om uit te leggen waarom toch niet ondertekend werd. Ondanks de vele woorden werd het de gemeenteraad nog steeds niet duidelijk wat de werkelijke reden was. Het was vooral opmerkelijk omdat de portefeuillehouder tijdens de raadsvergadering waar de motie werd ingediend, aangaf de motie sympathiek te vinden en dat het aansloot bij wat het college al deed.

Ook het Transgender Netwerk Nederland, die de verklaring heeft opgesteld, was zeer verbaasd. Het is een intentieverklaring en men hoeft niet aan alle punten te voldoen. Het gaat om de intentie dat je als gemeente aangeeft deze doelgroep belangrijk te vinden en er mee aan de slag te gaan. Daarmee was de argumentatie van het college in één klap onzin geworden.

Toenmalig GroenLinks-raadslid Bart Voortman stelde hierop schriftelijke vragen. Omdat wij de uitleg van het college zo omslachtig en onzinnig vonden, hadden wij een onderbuikgevoel dat er een andere reden moest zijn waarom het college niet tot ondertekening overging. Bart stelde dan ook letterlijk de vraag: "Wat is de werkelijke reden dat het college niet tot ondertekening overgaat?" Het antwoord was: "Deze vraag suggereert dat het college redenen zou hebben voor het niet ondertekenen anders dan tot nu toe aan u gecommuniceerd. Daarvan is geen sprake."

Wederom konden wij weinig met de antwoorden en argumenten van het college, maar we konden ook niet duidelijk de vinger leggen op de vreemde wijze waarop het weigeren van de uitvoering van de motie is gegaan. We hebben het toen geparkeerd voor later. Later is nu.

Eind vorige week publiceerde SCHIE een kijkje in de keuken van de Schiedamse politiek op z’n lelijkst. SCHIE vroeg en kreeg inzage in de correspondentie tussen ambtenaren en beleidsmakers en verklaringen van anonieme bronnen op het stadserf. De uitkomsten daarvan zijn op z’n zachtst gezegd om je de ogen uit je kop te schamen. Treurige politieke steekspelletjes, persoonlijke wraakacties, een griffier die even vergeet voor wie hij werkt en een burgemeester die geen tegenspraak duldt. Schiedamse politiek op z’n lelijkst.

Het artikel en het onderzoek van SCHIE stippen een groot probleem aan. Hoe kijken de burgemeester, de overgebleven collegeleden en de ambtenaren naar het hoogste orgaan van de stad, de gemeenteraad. Dat heeft SCHIE inzichtelijk gemaakt: Er is geen eerbied voor de gemeenteraad.

Als de bronnen van SCHIE de waarheid spreken, dan is de werkelijke reden van het niet uitvoeren van de motie een kinderachtig spelletje geweest. GroenLinks en PS stapten uit de coalitie, omdat sommige coalitiepartners zich niet aan afspraken hielden. Dat heeft blijkbaar nogal wat kwaad bloed gezet bij die partijen. De overgebleven wethouders wilden liever geen uitvoering geven aan "linkse thema’s" zoals inclusiviteit. Dat valt van de VVD en AOV – als je je best doet – nog wel uit te leggen, aangezien deze partijen ook tegen de ondertekening van de verklaring hebben gestemd, maar hoe D66 zich hiervoor heeft laten lenen is onbegrijpelijk. De partij die van de daken schreeuwt diversiteit en de rechten van LHBTI+ voorop te zetten, is nu stil in een hoekje gaan zitten.

Het blijft onduidelijk wie in het college, na het opstappen van wethouder Jeroen Ooijevaar, de opdracht heeft gegeven om de motie niet uit te voeren. Uit de correspondentie blijkt dat de ambtenaar contact heeft gehad met de griffier om na te gaan of er een mogelijkheid tot niet uitvoeren van de motie is. De griffier heeft gezegd dat die mogelijkheid er is en een politieke afweging is. Dit alleen al is onbestaanbaar. Enerzijds dat een griffier niet de belangen van de raad verdedigt en anderzijds dat de vraag überhaupt gesteld wordt is bizar. Door dit advies van de ambtenaar, ingefluisterd door de griffier, besluit de burgemeester dat voor het einde van het jaar teruggekoppeld moet worden dat de ondertekening er niet gaat komen en moeten vanaf dan alle argumenten worden verzameld die pleiten tegen ondertekening. 

De burgemeester heeft zich in zijn rol als voorzitter van college én raad – op z'n zachtst gezegd – niet netjes gedragen, door de wens van een meerderheid van de raad te negeren. De toenmalige wethouders stonden erbij en keken ernaar. Zo haalden zij blijkbaar hun gram uit rancune over het opstappen van Jeroen Ooijevaar. Politiek op zijn lelijkst, want eigenbelang en rancune zijn blijkbaar belangrijker dan de rechten van trans-mensen en de uitspraak van de gemeenteraad.

En het nieuwe college? Frans Hamerslag is portefeuillehouder. Hij en zijn collega-wethouders Petra Zwang en Anouschka Biekman hoorden destijds onder de raadsleden die vóór de motie stemden. Het leidt nu niet tot een heroverweging: Hamerslag verschuilt zich nu achter de non-argumenten van het vorige college. Het nieuwe college durft geen ballen te tonen en gewoon de wens van de raad te respecteren.

Marion Bakker, Sun van Dijk"

Foto: gemeente Schiedam profileert zich al jaren als 'regenboog-gemeente', maar weigert zelf als werkgever de Verklaring van Dordrecht te ondertekenen