SCHIEDAM - Vandaag, morgen en zondag zijn de laatste dagen waarop je de tentoonstelling Still Moving kunt bezoeken. De toegang is vrij. Er is altijd iemand aanwezig die je desgewenst iets over de getoonde werken kunt vertellen, zoals wij gisteren Vera Whistler troffen.
Vera Whistler (artiestennaam Witleer) is deelnemer van KunstWerkt. Zij liet ons enthousiast het werk van haar collega's zien en ook haar eigen werk. Ze is bijvoorbeeld vertegenwoordigd met het beeldje dat je op de foto boven dit artikel ziet en met een werk dat ze samen met KunstWerkt-collega Aldo Hoeben maakte (foto onder).
In deze Facebook-post zie je dit kunstwerk in beweging
Vera Whistler (77) groeide op in Den Haag en volgde een klassieke dansopleiding. Op zestienjarige leeftijd al verliet zij de dansopleiding in Den Haag om in dienst te treden bij de opera in Maastricht. "Ik verdiende 250 gulden per maand, waarvan ongeveer de helft opging aan kost en inwoning die ik moest betalen aan het nonnenklooster waar ik een kamer had gevonden. Dat was geen vetpot dus. En een tweede teleurstelling: in de eerste productie waarin ik met het operagezelschap op de planken kwam, moest ik de olifant spelen, je snapt het wel, met zo'n heel groot schuimrubber pak aan, verschrikkelijk. Ja, uitvoeringen als het Zwanenmeer pasten beter bij me en die kwamen ook nog wel. Het was al met al geen gemakkelijk begin."
Vera vertelt verder: "Toen ik laatst bij de buren van KunstWerkt in het Art Centre Schiedam - bij Tone&Image Gallery - een prachtige foto zag van Tina Turner, kwamen de herinneringen weer terug aan de tijd dat ik bij haar en bij heel veel andere bekende muzikanten op de achtergrond danste." Hoe kwam je dan als klassieke danseres bij de opera bij roemruchte acts als Ike & Tina terecht? "Ik kwam via audities uiteindelijk terecht bij het ZDF Starparade Ballet. Ik werd daar aangenomen, maar werd meteen verplicht naar de discotheek gestuurd om wat losser te worden. Ja, verplicht door de werkgever naar de disco", kijkt ze met een glimlach terug. "Dat was me wel een wereld waarin ik als keurig Haags meisje terechtkwam. Een wereld waarin volop drank genuttigd werd, en dat niet alleen, waarin ook coke gesnoven werd. Ik was bleu en wist niet wat ik meemaakte."
"Als danseres is je lichaam je instrument. Als je violist bent, dan wordt je stradivarius met het verstrijken van de tijd beter. Dat geldt dus niet voor het instrument van de danseres helaas. Op een gegeven moment moet je wat anders gaan doen dus. Ik had altijd al iets met kunst, ben toen na mijn dansloopbaan allerlei kunstopleidingen gaan volgen."
Lees ook: Driedaags dans- en kunstfestival Still Moving
Foto's door Jan Schrijver