door Frits Luteijn

Ondanks een achterstand van vier wedstrijdpunten op koploper Huissen heeft Schiedam dit jaar een goed seizoen. Voor de vijfde maal werd een ruime 14-6 overwinning geboekt. Daarmee is de voorsprong op de concurrentie in bordpunten opgelopen tot 25 punten en is een tweede plaats in de competitie verzekerd. Zelfs bij een 20-0 nederlaag in de laatste wedstrijd kan geen enkele concurrent meer voldoende punten halen om Schiedam nog in te halen..

Een echt spannende wedstrijd was het niet. Damlust was verzwakt en speelde zonder grootmeester Erno Prosman en topspeler Bennie Provoost. De beslissingen vielen allemaal op het moment, dat de tijd op de klok begon te minderen, terwijl er wel wat aan de hand was. Dan heb je als verdediger behoefte aan voldoende tijd om de remise uit te rekenen. Als dat er niet is, dan gaat het hard.

De eerste winstpartij was, die van Frits Luteijn. Daar was reeds vroeg in de partij wat misgegaan voor de speler uit Gouda. Ook was de stand op de klok nogal scheef. Meer dan uur resteerde bij de Schiedammer, terwijl de tegenstander slechts drie minuten had. Een half uurtje zorgvuldig rekenen was voldoende om de tegenstander tot overgave te dwingen. Deze gaf op met een bord vol stukken (14). Het offeren van een stuk voor (geringe) compensatie werd zelfs niet meer overwogen.

De overwinning van Mbongo op een invaller kwam tot stand in een ingewikkelde klassieke positie en weinig tijd op de klok. Dat zijn de momenten, dat voldoende reservetijd belangrijk is. De Gouwenaar zag kennelijk de voor de hand liggende dreiging niet aankomen en verloor door de elementaire dreiging op klaarlichte dag een stuk en de partij.

Grootmeester Vadim Virny probeert zelden ijzer met handen te breken. Maar als het erin zit, dan haalt hij het eruit. Hij wikkelde af naar een eindspel met een stuk meer. Het was nog remise volgens de computer. Op een schijf na moest zijn tegenstander daartoe alle stukken geven en met de dam achterlopen. Met vijf stukken tegen een dam had Virny dan niet meer kunnen winnen. Zulke wonderbaarlijke remises zijn voor een mens niet te vinden. Zijn tegenstander kwam zelfs niet op het idee.

Ron Heusdens boekte de vierde overwinning. In het late middenspel kwam hij op het idee om verrassend een stuk te offeren voor een gevaarlijke doorbraak naar dam. De tegenstander had geen tijd. Het was simpelweg niet te berekenen en hij wist niet, dat in dit soort standen de verdediger het moet hebben van de opmars van het achterste stuk. Hij ging lopen met zijn voorste stuk en ontdekte tot zijn schrik, dat met het verloren gaan van dit stuk de partij in een reddeloze drie om drie oppositie eindigde, waarin hij zijn laatste stukken alleen nog maar kon offeren.

De vijfde overwinning van Casper Remeijer kwam ook tot stand in een klein vijf om vijf eindspelletje. Met een actieve tussenzet was remise binnen bereik geweest. Zijn tegenstander wikkelde echter af naar een twee om twee stand, waarin Casper een van de twee stukken gaf en met de dam de twee overgebleven stukken opraapte. Dit eindspel staat bekend als 'David en Goliath'. Een dam vangt daarbij in zijn eentje midden op het bord twee stukken van de tegenstander. Anatoli Gantwarg was niet blij. Hij strijdt voor een klassering als topscoorder van de nationale competitie. Hij had een goed eindspel, maar wisselde twee zetten om, waardoor de partij remise liep en concurrent Alexander Shvartsman een punt los is gekomen.

Foto: overzicht van de speelzaal, met op de voorgrond Ron Heusdens