SCHIEDAM - Afgelopen maandag hebben raadsleden en organisaties uit de stad opnieuw een bijeenkomst gehouden over huiselijk geweld, met ditmaal de focus op besnijdenis van vrouwen, huwelijkse dwang en het door ouders achterlaten van kinderen. Willy Heikamp uit Nieuwland was erbij aanwezig en schreef er een column over. Die kun je hieronder lezen.
“Vrouwenbesnijdenis? Dat komt hier gelukkig niet voor”, hoor je wel zeggen. Het lijkt inderdaad een ver-van-mijn-bed show. Maar ook hier in Schiedam wonen vrouwen en meisjes die besneden zijn. Ik heb sommigen ontmoet. Het is niet een onderwerp waar je zomaar met iedereen over praat. Pas als ze je kennen en er vertrouwen is, kun je over dit soort dingen met elkaar praten. In Nieuwland tijdens de taalles praten we over van alles en komen ook dit soort onderwerpen op tafel.
Maandagavond bij de bijeenkomst over ‘Huwelijkse dwang, kind-achterlating en vrouwenbesnijdenis’ hoorden we over wat het betekent als je wordt besneden. Het is echt traumatisch. Dichtgenaaid zijn geeft ook nog veel pijn en klachten. Zo kan menstruatiebloed er niet goed uit en kan het zich ophopen. Soms is plassen niet goed meer mogelijk. Het is dus ook slecht voor je gezondheid. In het ziekenhuis kun je worden opengemaakt en een hersteloperatie krijgen. Als je dit hoort snap je meteen waarom meisjes uit die culturen elke maand een week ziek zijn.
In Nederland wonen 41.000 vrouwen en meisjes die dit hebben ondergaan. Ook lopen elk jaar 50 meisjes tussen de 5 en 6 jaar oud de kans op vakantie besneden te worden. In het thuisland of in een privékliniek in Duitsland, Italië of Engeland. Deze moeders hebben onze steun nodig om tegen de groepsdruk in te gaan en hun dochter niet te laten besnijden. Een huisarts kan in dit soort situaties goede hulp bieden of vertrouwenspersoon zijn.
Sahra Muse vertelde ons haar verhaal. Zij is een Somalische vrouw en strijdt al dertig jaar tegen vrouwenbesnijdenis. Zij geeft voorlichting aan vrouwen, jongeren en priesters en imams. Ze geeft ook training en voorlichting aan hulpverleners over hoe zij het gesprek aan kunnen gaan met deze vrouwen. Met folders en gesprekken en zelfs met een theatervoorstelling. Wat een geweldige vrouw. Zij vond dat er iets moest gebeuren en ging het gewoon doen. Daar hou ik van. Zo ben ik ook. Wel heb ik nog mijn zorgen over de kinderen vanaf een jaar of twaalf, controle mist vanaf dat moment. Des te belangrijker is het om te luisteren naar de signalen en de verhalen.
We hebben ook gesproken over gedwongen huwelijken en kind-achterlating, verhalen uit Nieuwland maar ook uit Schiedam Oost zijn schrijnend. Jongeren uit Roemenië en Bulgarije die bang zijn bij opa en oma achter te worden gelaten. Niet de landen waar je misschien als eerste aan denkt maar dat gebeurt dus echt. Het zou goed zijn als Schiedam hier mee aan de slag gaat. De bijeenkomst was voor mij heel waardevol, het is duidelijk dat we in kennis en samenwerking nog grote stappen kunnen zetten.
Maak jij je zorgen over iemand die risico loopt om besneden te worden of is er sprake van huwelijksdwang? Praat erover met iemand die je vertrouwt of vraag advies bij het CJG Centrum voor jeugd en gezin of Veilig thuis.
Willy Heikamp,
Schiedam aan de slag"
Over ouderenmishandeling kun je een door Mieke Wigmans geschreven column lezen:
https://www.deschiedammeronline.nl/artikel/details/ouderenmishandeling-we-kunnen-niet-meer-wegkijken
Foto: Willy Heikamp (c) De Schiedammer Online