SCHIEDAM - Raadsleden van verscheidene politieke partijen hebben het stoppen van huiselijk geweld op de agenda gezet. Zij vragen o.m. met diverse thema-avonden aandacht voor diverse vormen van huiselijk geweld. Vorige maand werd ingegaan op kindermishandeling. Diane Voskamp en Inge van Wingerden, beiden werkzaam op school 'De Internationale VOS' in Schiedam, doen hieronder hun verslag van de bijeenkomst.
“Drie mensen hebben het verschil gemaakt in mijn leven", zo vertelde Danny Dijkhuizen. Danny was landelijk nieuws toen de toenmalige vriend van zijn moeder in een tornado van razernij zijn moeder en broertjes om het leven bracht in de Schiedamse wijk Nieuwland. Hij was 11 jaar oud. Maar nu stond hij voor ons, al 29 jarige boom van een vent, te vertellen hoe drie mensen hem echt gezien en gehoord hebben en dat jochie weer vertrouwen hebben gegeven. Een verhaal van hoop en veerkracht. En een van die drie mensen was zijn leraar van groep 8. Die zag dat hij niet dat vreselijke verhaal was, maar Danny. Natuurlijk met die vreselijke ervaring en dat gemis, maar ook met alles wat hij te bieden heeft. Dat het in dit geval gaat om collega Taco die nog steeds, elke dag weer, zijn leerlingen echt wil zien en horen maakte het extra bijzonder.
Een echt Schiedams verhaal bij een bijeenkomst over kindermishandeling. Het raakte ons allemaal. Op 4 oktober hield de gemeenteraad van Schiedam voor mensen uit het onderwijs, de hulpverlening, politie, WOT’s en bewonersinitiatieven een bijeenkomst over kindermishandeling. Er waren gelukkig veel vertegenwoordigers van scholen. Het was fijn om met elkaar te praten over wat we tegenkomen en waar dingen beter kunnen. Want wat er met Danny is gebeurd, is natuurlijk heel erg heftig, maar leerlingen die zo vast zijn gelopen dat er geen ruimte meer in hun hoofd is voor onderwijs, is onze dagelijkse realiteit.
Je gaat het onderwijs in om les te geven, om kinderen dingen te leren zodat ze goed hun toekomst tegemoet kunnen gaan. Maar ook afgelopen weken waren we weer zo druk met leerlingen die in de knel zitten, dat we amper toekwamen aan ons gewone werk en eigenlijk ook geen tijd hadden voor deze column. Terwijl wij graag aandacht vragen voor dit onderwerp.
Want als er constant ruzie is thuis en een leerling met haar moeder het huis uit wordt gezet, dan moet er iets gebeuren. Natuurlijk kan de leerling dan niet aan school denken. En als je dan hoort hoe lang de situatie thuis al zo explosief was, dan doet dat wat met je. Een heerlijk kind, dat denkt dat zij de oorzaak is van alle problemen thuis. Dat denkt dat niemand er voor haar is. Dat op school blij was in een veilige haven te zijn. En dat zijn ze vaak. Dat is ook belangrijk, maar soms maak je je echt grote zorgen.
En dan is er professionele hulp nodig. Dan moet je snel kunnen schakelen en moet er voldoende plek zijn waar kinderen en gezinnen op kunnen worden gevangen. Als scholen kunnen we een vertrouwensband opbouwen met de kinderen, maar we moeten het echt samen met de professionals doen. We hebben daarbij allemaal last van de strenge regels rondom privacy en de wachtlijsten bij zorg. Maar het zou ons als school al helpen als we bijvoorbeeld meer gebruik kunnen maken van gezinsspecialisten.
Het is belangrijk dat de verschillende werelden van thuis, vrijwilligersclubs, scholen en hulpverlening goed op elkaar aansluiten. Hulpverlening is vaak onder kantooruren, maar de problemen houden dan niet op. Dat hoorden we ook van de maatschappelijke initiatieven zoals J&S. Maar ook de professionals lopen vast door de wachtlijsten voor trajecten. En ze liggen daarbij enorm onder een vergrootglas. Hebben het gevoel het nooit goed te doen.
Een van de raadsleden vroeg of er voor ons ook begeleiding is en of wij ergens terecht kunnen als we heftige dingen zien en meemaken. Een mooie vraag. Leraren gaan eigenlijk vaak gewoon door. Helaas zijn er soms incidenten, maar soms kan er daarna pas hulp worden geboden omdat die hulp dan pas geaccepteerd wordt. Want een leerling en de ouders moeten er ook voor open staan. Ook daar liep ik verleden week weer tegenaan. Bij ons op de Internationale VOS moeten we leerlingen in twee jaar tijd voldoende klaarstomen voor het “gewone” onderwijs. Maar we zijn met zoveel meer bezig dan alleen maar taal en onderwijs.
Je durft vaak toch pas iemand “los” te laten als je zeker weet dat diegene de juiste hulp gaat krijgen. Daar zou de gemeente misschien best bij kunnen helpen."
Waar kun je terecht bij (signalen van) huiselijke geweld?
Heb jij te maken met huiselijk geweld of maak jij je zorgen om iemand? Bij direct gevaar bel 112. Voor advies en hulp, bel Veilig Thuis 0800 2000 of kijk voor informatie op de website van de gemeente: www.schiedam.nl/huiselijk-geweld
Foto: Inge van Wingerden (links) en Diane Voskamp