door Louise Melchers

Vele honderden mensen liepen tijdens de openingstijden over de verlichte paden door het Julianapark in Schiedam. Kunstenares Yvon Koopman was elke avond door haar glow-in-the-darkschoentjes heen. Per avond deelde zij er meer dan 400 paar aan voornamelijk kinderen uit. 

Het meest kleurrijke werk van deze editie van Winterlicht was PS Blinkert van Vermeulen/Dubbeldam. Deze installatie reageerde met kleur op de aanwezigheid van bezoekers. Velen gingen dan ook even vlakbij het kunstwerk staan om te kijken wat er gebeurde.

Het ijs was niet voor elk kunstwerk gunstig. Op de foto hierboven is het kunstwerk Ripples van Jonas Vorwerk te zien. Het licht ging langzaam langs de lichtstaaf naar beneden en wie goed luisterde hoorde dan een bons. Door het ijs kwam het water helaas niet in beweging, zoals eigenlijk wel de bedoeling was. Door de bons zouden er rimpelingen in het water moeten ontstaan.

De Reflec-toren van Thomas Latjes en Jaap Le kon op bezoek van veel enthousiaste kinderen en hun ouders rekenen. Als je naar binnen ging zag je jezelf weerspiegeld in heel veel spiegels. De rook die in het midden ontstond, zorgde nog voor een extra spannend effect.

Naast de glow-in-the-darkschoentjes was er dit jaar ook een grow-in-the-darkveld te zien, met lichtgevende kassen.

Niels de Bakker maakte bovenstaande installatie, die veel bezoekers deed denken aan de vloeistofdia's van weleer. Hij maakte een projectie van water dat door hoogspanning wordt bestuurd. Af en toe leek het alsof je de wereldbol aan het bekijken was. De ijskristallen op de spiegel kreeg hij er door de kou gratis bij, maar gaven wel een mooi effect.

Aldo Hoeben liet met behulp van licht 'Een sprong konijnen' zien. Niet altijd ging het helemaal naar wens omdat de installatie erg kwetsbaar was en er veel mensen tussendoor liepen. Door de kou kon hij de kabels niet ingraven, waardoor er soms een stukje licht uitviel. Zelf was hij veelvuldig in de buurt om in te grijpen als dit nodig was, maar net als andere kunstenaars die in de buurt van hun kunstwerk te vinden waren, was hij ook heel benieuwd naar de reacties van het publiek.

Sachia Pereira Stolle liet zijn groep Ratten in het Julianapark op het eiland dansen. Hij genoot ervan dat het publiek aan de andere kant van het water mee ging dansen op de muziek en met de bewegingen die de ratten maakten. Sachia, die op het eiland in de vrieskou bleef overnachten, zei daarover dat Winterlicht voor hem daardoor nog leuker werd. Een volgende keer doet hij graag weer mee.

Bart Ensing maakte een Lijnenspel. Dit keer spande hij witte en blauwe lijnen in de boom en belichtte deze met wit licht. Eerder maakte hij constructies waarbij hij alleen witte lijnen gebruikte die hij met diverse kleuren lampen belichtte.

Robert Roelink maakte het werk Connectedness. Een werk van gerecyclede materialen dat op geluid reageerde. Als je het werk toesprak, kreeg het meer kleur. Toen bezoekers dat eenmaal doorkregen, werd er veelvuldig naar het werk geschreeuwd.

In de koepel in het Julianapark trad op zaterdagavond de band Sjarm op. Op de andere avonden was er een dj, zodat je onder begeleiding van muziek je drankje kon gaan halen. Ook in de koepel was het gezellig druk.

Hieronder zie je een foto-impressie van de afgelopen dagen.