SCHIEDAM - Zijn tempo is hoog, zijn grapdichtheid nog hoger en zijn zelfspot en fantasie ongekend. Het maakt Bert Visscher tot een Nederlands cabaretier die grenzeloos te werk gaat en zijn publiek avond na avond versteld doet staan. Geen decor is te gek, geen grap absurdistisch genoeg. Op 22 en 23 april staat hij in het Theater aan De Schie met zijn reprise van Hij wordt vanzelf moe.
Onbeperkte energie
Een toepasselijke titel, want als eerste valt de tomeloze energie van Bert Visscher op. De zestig lentes oude Groninger raast over het podium alsof het morgen op de bon is. Menig energieleverancier zou de cabaretier graag op de centrale aansluiten voor goedkope stroom. Dan wordt energieprijzen vergelijken waarschijnlijk nog interessanter. de opbrengst van een avondje Bert Visscher, dan zou dat interessante inzichten teweegbrengen. Maar Visscher alleen als energieke druktemaker bestempelen zou hem tekortdoen. Daarvoor is zijn humor te bijzonder.
Negenbaan
Sinds begin jaren '90 kennen de shows van Bert Visscher een rode draad, die hij kracht bijzet met uitbundige decors. Was het in die tijd nog een kasteel of een circus, in latere shows verrezen er onder andere een heuse ijsbaan, een vliegveld en zelfs een complete kermis inclusief 'negenbaan' op het podium. Deze achtergronden met de (niet zelden halfnaakt) over de bühne rennende en springende Visscher zijn ongekend in de Nederlandse cabaretwereld.
Geen opgeheven vingertje
Daarbij is zijn repertoire tijdloos. De actualiteit wordt niet geschuwd, zo drijft hij graag de spot met typisch lokale politiek, bijvoorbeeld wanneer hij op een inspraakavond een presentatie houdt om er een vergunning voor zijn negenbaan doorheen te drukken. 'Houd even allemaal je muil, want dit is een inspraakavond ja!' Verwacht geen opgeheven vingertje over maatschappelijke zaken of een donderspeech aan het adres van een politicus. Visscher bespreekt veel liever alledaagse, oubollige dingetjes. Zijn absurde cursus bloemschikken - 'het belangrijkste bij het bloemschikken, dames en heren, is de helm (...) stel dat ik val' - is een klassieker, evenals zijn vertolking van een verbitterde en stotterende oorlogsveteraan.
Onbekommerd schuddebuiken
Bert Visscher, die overigens en passant een boek schreef over het begin van zijn carrière, valt ergens in de categorie Toon Hermans/André van Duin en is een voorbeeld voor jongere collega's als Jochem Myjer en Ronald Goedemondt. Zijn ADHD-gehalte is ongeëvenaard, evenals het vermogen om zelf zijn eigen grappen af te serveren: 'Man, wat is dit slecht'. Een avondje Bert Visscher staat garant voor anderhalf uur onbekommerd schuddebuiken. Met daarnaast de verwondering: waar haalt de man het vandaan. In het Theater aan De Schie zal dat straks in april, onder coronavoorbehoud uiteraard, niet anders zijn, getuige de titel Hij Wordt Vanzelf Moe.
Foto: Bert Visscher (foto door Jos @ FPS-Groningen from Ten Boer, Netherlands - T_PS_0748, CC BY 2.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=70303424 )
Tekst: Twenty Four Webvertising B.V.